Φόβος

Καθώς γύρισα για τελευταία φορά στο σπίτι που πέρασα 1 ολόκληρο χρόνο περιμένοντας να ξεκινήσει μια ταινία η οποία πραγματικά τα σπάει, άνοιξα την τηλεόρασή μου και άρχισε μια άλλη ταινία.

Το μια μέλισσα τον Αύγουστο ήταν ανέκαθεν μία ταινία η οποία ποτέ δεν με τράβηξε να δω. Όμως έτσι όπως άφησα να παίζει η τηλεόραση έπεσε το μάτι μου και βρήκα τον εαυτό μου να παρακολουθεί.

Η ταινία παρουσιάζει την ζωή κάποιον ανθρώπων που ζουν τις παράξενες ζωές τους και το πρωταγωνιστή που εκείνη ακριβώς την στιγμή, ζει και υπάρχει μαζί με τον "δαίμονα" του, τον φόβο του. Στο τέλος καταφέρνει και αφήνει πίσω του αυτόν τον φόβο. Έτσι εμπνεύστηκα και εγώ και αποφάσισα να αφιερώσω ένα μικρό άρθρο στο ιστολόγιό μου.

O φόβος είναι πραγματικά υπέροχο και παράλληλα τρομερό πράγμα. Το γιατί είναι πολύ απλό. Είναι κάτι ψέφτικο και ταυτόχρονα σε κάνει να παραληρείς. Να τρελένεσε και μόνο στην ιδέα. Προκαλεί  τρέμουλο, πόνο, αγωνία, ιδρώτα ακόμα και αυταπάτες, οι οποίες μεγαλώνουν στο σκοτάδι και σε τραβάνε, μέσα τους, προβάλλοντας έξω του πιο σκοτεινούς και τρομακτικούς φόβους. Ο φόβος ελέγχει τον εγκέφαλό μας και τον αναστατώνει, βάζοντάς τον σε εγρήγορση, δουλεύοντας ασταμάτητα.

Έχει όμως και μια αδυναμία. Η αδυναμία του φόβου είναι ότι όπως και ο ίδιος, έτσι και αυτή αλλάζει μορφές, αλλάζει πρόσωπα και η πιο βασική μορφή είναι το σκοτάδι. Στο σκοτάδι μπαίνουν ιδέες, στο φως είναι πιο δύσκολο. Επίσης, η καλή παρέα και η επικοινωνία πάντα βοηθάνε.

Τελευταίος τρόπος και πάω για ύπνο, είναι να σκέφτεστε ότι άλλο θέλετε. Όχι το αντίθετο, ούτε παρόμοιο, άκυρα πράγματα. Βοηθάει.

Λοιπόν, αυτά από εμένα. Καλή σας νύχτα/Καλή σας μέρα

~Stacie